Alicudi Messina veerboot

Alicudi Gids

Alicudi is het meest westelijke gelegen van de acht eilanden die deel uitmaken van de Eolische archipel, een vulkanische eilandengroep ten noorden van Sicilië. Het eiland ligt ongeveer 40 km ten westen van Lipari en heeft een totale oppervlakte van 5,2 km2. Tegenwoordig zijn er ongeveer 120 inwoners die voornamelijk leven van de visserij, of de kleine hoeveelheid landbouw die plaatsvindt op het eiland. Er is slechts een restaurant op het eiland en het menu is sterk afhankelijk van welke vis de lokale vissers hebben gevangen, of wat voedsel door de draagvleugelboot wordt afgeleverd.

Het is mogelijk om het eiland per draagvleugelboot te bereiken, of per veerboot vanaf Palermo, Milazzo, Messina, Reggio Calabria en Napoli. De primaire vertrekhaven voor de Eolische eilanden, en dus ook voor Alicudi, is Milazzo, gelegen in de provincie Messina op Sicilië. Veerboten en draagvleugelboten vertrekken dagelijks, het hele jaar door, als het weer het toelaat. Alicudi is de meest afgelegen Eolische eiland vanaf Milazzo (ongeveer 53 mijl) met een vaartijd van ongeveer 3 uur met de draagvleugelboot, met tussenstops op de dichter eilanden Vulcano, Lipari, Salina, en Filicudi.

Messina Gids

De Italiaanse stad Messina staat bekend als de deur van Sicilië en met is vanwege zijn haven altijd een handelsstad geweest. Gelegen aan de Straat van Messina, in het noordoosten van Sicilië, de haven heeft altijd een belangrijke rol gespeeld in de ontwikkeling en de welvaart van de stad. De haven ondersteunt het toerisme van de stad en is, of is ook, de thuisbasis van zowel commerciële als militaire scheepswerven. De stad is een rooms-katholieke aartsbisdom en Archimandrite zetel sinds 1548 en is de thuisbasis van een lokaal belangrijke internationale beurs. De stad is ook de thuisbasis van de Universiteit van Messina, opgericht in 1548 door Ignatius van Loyola. Een belangrijke toeristische attractie is de 12e-eeuwse kathedraal, die de overblijfselen van koning Conrad, heerser van Duitsland en Sicilië in de 13e eeuw bevat. Het gebouw moest bijna volledig worden herbouwd in 1919-1920, na een verwoestende aardbeving in 1908, en opnieuw in 1943, na een brand veroorzaakt door geallieerde bombardementen. De oorspronkelijke Norman structuur kan worden opgenomen in de apsidal gebied en de voorgevel heeft drie laat-gotische portalen, de centrale van die waarschijnlijk dateert uit het begin van de 15e eeuw.

Veerboten vanuit Messina vertrekken naar twee havens in Calabrië (Villa San Giovanni en Reggio Calabria), en een langere tocht is ook becshikbaar naar Salerno, net ten zuiden van Napels.